śmioć sie – śmiać się (pol.)
bezokolicznik | śmioć sie |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | śmieja sie |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | śmiejesz sie |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | śmieje sie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | śmiejymy sie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | śmiejecie sie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | śmiejōm sie |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | śmioł żech sie |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | śmioł żeś sie |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | śmioł sie |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | śmioli my sie |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | śmioliście sie; żeście sie śmioli |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | śmioli sie |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | śmioła żech sie; śmiołach sie; żech sie śmioła |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | śmioła żeś sie; śmiołaś sie; żeś sie śmioła |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | śmioła sie |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | śmioły my sie; my sie śmioły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | śmiołyście sie; żeście sie śmioły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | śmioły sie |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | śmioło żech sie; żech sie śmioło |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | śmioło żeś sie; żeś sie śmioło |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | śmioło sie |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech sie śmioł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś sie śmioł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł sie śmioł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my sie śmioli |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście sie śmioli |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli sie śmioli |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech sie śmioła |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś sie śmioła |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była sie śmioła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my sie śmioły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście sie śmioły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były sie śmioły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech sie śmioło |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś sie śmioło |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było sie śmioło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | śmiyj sie |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech sie śmieje |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | śmiyjcie sie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech sie śmiejōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | śmioł bych sie |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | śmioł byś sie |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | śmioł by sie |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | śmioli by my sie |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | śmioli byście sie |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | śmioli by sie |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | śmioła bych sie |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | śmioła byś sie |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | śmioła by sie |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | śmioły by my sie |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | śmioły byście sie |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | śmioły by sie |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | śmioło bych sie |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | śmioło byś sie |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | śmioło by sie |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych sie śmioł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś sie śmioł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by sie śmioł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my sie śmioli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście sie śmioli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by sie śmioli |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych sie śmioła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś sie śmioła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by sie śmioła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my sie śmioły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście sie śmioły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by sie śmioły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych sie śmioło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś sie śmioło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by sie śmioło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda sie śmioł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz sie śmioł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie sie śmioł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy sie śmioli; bydymy sie śmioć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie sie śmioli; bydziecie sie śmioć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm sie śmioli; bydōm sie śmioć |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda sie śmioła; byda sie śmioć |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz sie śmioła; bydziesz sie śmioć |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie sie śmioła; bydzie sie śmioć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy sie śmioły; bydymy sie śmioć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie sie śmioły; bydziecie sie śmioć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm sie śmioły; bydōm sie śmioć |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda sie śmioło; byda sie śmioć |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz sie śmioło; bydziesz sie śmioć |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie sie śmioło; bydzie sie śmioć |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | |
rzeczownik odczasown. | śmioci sie |
SI: Co sie śmiejesz, dyć to je prowda.
PL: Czemu się śmiejesz, przecież to jest prawda.
SI: Ty sie niy śmiyj, yno dowej piniōndze do ściepy.
PL: Ty się nie śmiej, tylko dawaj pieniądze do zrzutki.
SI: Z tych jego wicōw śmioła sie cołko sala.
PL: Z tych jego żartów śmiała się cała sala.