sornik – sarna (pol.); das Reh (ger.); srnec (cze.); roe-deer (eng.) Capreolus capreolus (łac.)
| Rodzaj | mżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | sornik |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | sornika |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | sornikowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | sornika |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | sornikym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | sorniki |
| Wołacz l. poj. Ty… | sorniku |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | sorniki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | sornikōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | sornikōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | sornikōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | sornikami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | sornikach |
| Wołacz l. mn. Wy… | sorniki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Sorniki nōm sam przilazujōm pod sōm płot a strōmiki ôgryzajōm.
PL: Sarny nam tutaj przychodzą pod sam płot i obgryzają drzewka.
SI: Downo żech sam żodnego sornik ani widzioł.
PL: Od dawna żadnej sarny tutaj nie widziałem.
SI: Dziwej sie, wiela sornikōw leci bez drōga.
PL: Patrz, ile saren biegnie przez drogę.