sprawowani – naprawianie (pol.)
| Rodzaj | n. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | sprawowani |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | sprawowanio |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | sprawowaniu |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | sprawowani |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | sprawowaniym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | sprawowaniu |
| Wołacz l. poj. Ty… | sprawowani |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | sprawowania |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | sprawowaniōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | sprawowaniōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | sprawowania |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | sprawowaniōw |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | sprawowaniach |
| Wołacz l. mn. Wy… | sprawowania |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Jo sie niy chytōm sprawowanio auta, musisz go dać jakimu fachmanowi.
PL: Ja nie zabieram się za naprawianie samochodu, musisz oddać go do jakiegoś fachowca.
SI: Z tym sprawowaniym sztrōmu to niy ma tak łaps, trza sie na tym tyż trocha znać.
PL: Z tym naprawianiem prądu to nie jest tak prosto, trzeba się także trochę na tym znać.