stoci – stanie (pol.)
| Rodzaj | n. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | stoci |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | stocio |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | stociu |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | stoci |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | stociym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | stociu |
| Wołacz l. poj. Ty… | stoci |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | stocia |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | stociōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | stociōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | stocia |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | stociami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | stociach |
| Wołacz l. mn. Wy… | stocia |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Stoci we kościele, to już niy ma dlō mie, tōż jo se musza szukać kaj placu we ławce.
PL: Stanie w kościele, to już nie jest dla mnie, dlatego ja muszę sobie gdzieś szukać miejsca w ławce.
SI: Cug już je foł, tōż zaś nas czako pora godzin stocio na siyni z koframi.
PL: Pociąg jest już pełny, więc znowu czeka nas kilka godzin stania na korytarzu z walizkami.