struzak – siennik (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | struzak |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | struzaka |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | struzakowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | struzak |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | struzakym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | struzaku |
Wołacz l. poj. Ty… | struzaku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | struzaki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | struzakōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | struzakōw |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | struzaki |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | struzakami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | struzakach |
Wołacz l. mn. Wy… | struzaki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Piyrwej to było spani na tych struzakach ze słōmy, niy to, co terazki na tych madracach ze szwamym w pojstrzodku.
PL: Dawniej to było spanie na tych siennikach słomianych, nie to, co teraz na tych materacach z gąbką w środku.
SI: Tata natkoł struzaki nowōm słōmōm, tōż trza dać pozōr, coby sie niy skulać w nocy, a niy ślecieć na delōwka.
PL: Tata napchał sienniki nową słomą, więc trzeba uważać, żeby się nie sturlać w nocy i nie spaść na podłogę.