stusek – stosik (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | stusek |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | stuska |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | stuskowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | stusek |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | stuskym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | stusku |
| Wołacz l. poj. Ty… | stusku |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | stuski |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | stuskōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | stuskōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | stuski |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | stuskami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | stuskach |
| Wołacz l. mn. Wy… | stuski |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: ułożone równo na siebie jakieś foremne przedmioty, np. deski, cegły, kontenery na butelki itp.
SI: Niy kładź tych cegłōw tak wysoko, bo ci sie tyn stusek przewrōci.
PL: Nie kładź tych cegieł tak wysoko, bo ci się ten stos wywróci.
SI: Poukłodej te deski na stusek, a niy ciepej ich po całym placu.
PL: Ułóż te deski na stosie, a nie rzucaj ich po całym podwórku.
SI: Bier te cegły ze stuska a podowej mi po jednej.
PL: Bierz te deski ze stosu i podawaj mi po jednej.
SI: Tego drzewa ze stuska fest ubyło, a kaj tam kōniec zimy, trza go bardziyj szanować.
PL: Tego drewna ze stosu mocno ubyło, a gdzie tam koniec zimy, trzeba go bardziej oszczędzać.
SI: Sam mosz cały stusek nabiglowanych koszulōw we fachu, tōż bier, kero chcesz .
PL: Tutaj masz cały stos wyprasowanych koszul na półce, więc bierz, którą chcesz.
SI: Niy kładź tych talyrzi tak wyoko na stusek, bo to wszystko swalisz a zemielesz
PL: Nie kładź tych talerzy tak wysoko na stos, bo to wszystko zwalisz i potłuczesz.