świycić

świycić – świecić (pol,)

bezokolicznikświycić
aspektdok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.świyca
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.świycisz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.świyci
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.świycymy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.świycicie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.świycōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.świyciōł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.świyciōł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.świyciōł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.świyciyli my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.świyciyliście; żeście świyciyli
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.świyciyli
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.świyciyła żech; świyciyła żeś; świyciyłach; żech świyciyła
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.świyciyłaś; żeś świyciyła
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.świyciyła
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..świyciyły my; my swiyciyły
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. świyciyłyście; żeście świyciyły
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.świyciyły
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.świyciyło żech; żech świyciyło
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.świyciyło żeś; żeś świyciyło
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.świyciyło
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech świyciōł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś świyciōł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł świyciōł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my świyciyli
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście świyciyli
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli świyciyli
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech świyciyła
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś świyciyła
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była świyciyła
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my świyciyły
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście świyciyły
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były świyciyły
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech świyciyło
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś świyciyło
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było świyciyło
tr. rozk. l. poj. 2. os. . świyć
tr. rozk. l. poj 3. os.niech świyci
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.świyćcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech świycōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. świyciōł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. świyciōł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.świyciōł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.świyciyli by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. świyciyli byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.świyciyli by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.świyciyła bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
świyciyła byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.świyciyła by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. świyciyły by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.świyciyły byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.świyciyły by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. świyciyło bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.świyciyło byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.świyciyło by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych świyciōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś świyciōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by świyciōł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my świyciyli
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście świyciyli
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by świyciyli
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych świyciyła
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś świyciyła
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by świyciyła
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my świyciyły
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście świyciyły
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by świyciyły
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych świyciyło
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś świyciyło
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by świyciyło
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. byda świyciōł
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.bydziesz świyciōł
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.bydzie świyciōł
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. bydymy świyciyli; bydymy świycić
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.bydziecie świyciyli; bydziecie świycić
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.bydōm świyciyły; bydōm świycić
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.byda świyciyła; byda świycić
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.bydziesz świyciyła; bydziesz świycić
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. bydzie świyciyło; bydzie świycić
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.bydymy świyciyły; bydymy świycić
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.bydziecie świyciyły; bydziecie świycić
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.bydōm świyciyły; bydōm świycić
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. byda świyciyło; byda świycić
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
bydziez świyciyło; bydziesz świycić
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.bydzie świyciyło; bydzie świycić
imies. przym. czynny-
imies. przym. biernyświycōny
rzeczownik odczasown.świycyni
Rybnik

 

SI: Na co sie zaś sam te światło świyci, kej sam żodnego niy ma.

PL: Po co tutaj znowu to światło świeci, skoro nikogo tutaj nie ma.

 

SI: Trzimej ta taszlampa , a świyć mi, yno niy po ôczach.

PL: Trzymaj tę latarkę i świeć mi, tylko nie po oczach.

 

SI: Lampy na drōdze zaś sie cołki dziyń świycōm, a potym sztrōm je taki drogi.

PL: Lampy na drodze znowu świecą cały dzień, a potem prąd jest taki drogi.

 

 

 

Podej dalij…