świycić – świecić (pol,)
bezokolicznik | świycić |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | świyca |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | świycisz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | świyci |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | świycymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | świycicie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | świycōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | świyciōł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | świyciōł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | świyciōł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | świyciyli my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | świyciyliście; żeście świyciyli |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | świyciyli |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | świyciyła żech; świyciyła żeś; świyciyłach; żech świyciyła |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | świyciyłaś; żeś świyciyła |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | świyciyła |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | świyciyły my; my swiyciyły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | świyciyłyście; żeście świyciyły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | świyciyły |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | świyciyło żech; żech świyciyło |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | świyciyło żeś; żeś świyciyło |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | świyciyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech świyciōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś świyciōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł świyciōł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my świyciyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście świyciyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli świyciyli |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech świyciyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś świyciyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była świyciyła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my świyciyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście świyciyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były świyciyły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech świyciyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś świyciyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było świyciyło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | świyć |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech świyci |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | świyćcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech świycōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | świyciōł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | świyciōł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | świyciōł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | świyciyli by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | świyciyli byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | świyciyli by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | świyciyła bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | świyciyła byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | świyciyła by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | świyciyły by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | świyciyły byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | świyciyły by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | świyciyło bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | świyciyło byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | świyciyło by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych świyciōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś świyciōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by świyciōł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my świyciyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście świyciyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by świyciyli |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych świyciyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś świyciyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by świyciyła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my świyciyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście świyciyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by świyciyły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych świyciyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś świyciyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by świyciyło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda świyciōł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz świyciōł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie świyciōł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy świyciyli; bydymy świycić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie świyciyli; bydziecie świycić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm świyciyły; bydōm świycić |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda świyciyła; byda świycić |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz świyciyła; bydziesz świycić |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie świyciyło; bydzie świycić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy świyciyły; bydymy świycić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie świyciyły; bydziecie świycić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm świyciyły; bydōm świycić |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda świyciyło; byda świycić |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziez świyciyło; bydziesz świycić |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie świyciyło; bydzie świycić |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | świycōny |
rzeczownik odczasown. | świycyni |
SI: Na co sie zaś sam te światło świyci, kej sam żodnego niy ma.
PL: Po co tutaj znowu to światło świeci, skoro nikogo tutaj nie ma.
SI: Trzimej ta taszlampa , a świyć mi, yno niy po ôczach.
PL: Trzymaj tę latarkę i świeć mi, tylko nie po oczach.
SI: Lampy na drōdze zaś sie cołki dziyń świycōm, a potym sztrōm je taki drogi.
PL: Lampy na drodze znowu świecą cały dzień, a potem prąd jest taki drogi.