świyczka

świyczka – świeca (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…świyczka
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…świyczki
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…świyczce
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…świyczka
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...świyczkōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…świyczce
Wołacz l. poj. Ty…świyczko
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…świyczki
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…świyczek; świyczkōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…świyczkōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…wiyczki
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…świyczkami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…świyczkach
Wołacz l. mn. Wy…świyczki
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Niy chodź na gōra ze świyczkōm, bo nas jeszcze wypolisz, wejź se taszlampa.

PL: Nie chodź na strych ze świecą, bo nas jeszcze spalisz, weź sobie latarkę.

 

SI: Wyłōnczyli sztrōm po burzy, tōż muszymy siedzieć przi świyczce.

PL: Wyłączyli prąd po burzy, więc musimy siedzieć przy świecy.

 

SI: Rajfeszlos musisz namazać świyczkōm, jak sie zacino.

PL: Zamek błyskawiczny musisz natrzeć świecą, kiedy się zacina.

 

 

 

Podej dalij…