synek – chłopak, syn (pol.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | synek |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | synka |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | synkowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | synka |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | synkym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | synku |
| Wołacz l. poj. Ty… | synku |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | synki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | synkōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | synkōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | synkōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | synkami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | synkach |
| Wołacz l. mn. Wy… | synki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: (1) chłopak; (2) syn
SI: Tyn twōj synek je już taki wielki.
PL: Ten twój syn jest już taki duży.
SI: Pytoł sie sam ô ciebie jakiś synek.
PL: Pytał tutaj o ciebie jakiś chłopak.
SI: Do tej klasy chodzōm same synki, dziołchy majōm swoja klasa.
PL: Do tej klasy chodzą same chłopaki, dziewczyny mają swoją klasę.