szczyrk – żwir (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | szczyrk |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szczyrk |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szczyrk |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | szczyrk |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | szczyrkym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | szczyrku |
| Wołacz l. poj. Ty… | szczyrku |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | szczyrki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szczyrkōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szczyrkōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | szczyrki |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | szczyrkami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | szczyrkach |
| Wołacz l. mn. Wy… | szczyrki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Jako to chcesz takim szczyrkym pucować? Dyć do pucowanio trza piosek ôsiywany.
PL: Jak to chcesz takim żwirem tynkować? Przecież do tynkowania trzeba piasek przesiewany.
SI: Tyn szczyrk to sie yno do betōngowanio przido.
PL: Ten żwir to się tylko do betonowania przyda.