szekulada – czekolada (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | szekulada |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szekulady |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szekuladzie |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | szekulada |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | szekuladōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | szekuladzie |
Wołacz l. poj. Ty… | szekulado |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | szekulady |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szekuladōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szekuladōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | szekulady |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | szekuladami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | szekuladach |
Wołacz l. mn. Wy… | szekulady |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | szekuladowy |
SI: Kery zaś tymu synkowi doł jakoś szekulada?
PL: Kto znowu dał temu chłopcu jakąś czekoladę?
SI: Cołki serwet je ôd szekulady ulepiōny.
PL: Cały obrus jest od czekolady uklejony.
SI: Niy kupujcie wiyncyj szekuladōw dzieckōm na urodziny.
PL: Nie upujcie więcej czekolad dzieciom na urodziny.