szeslōng – kanapa, leżanka (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | szeslōng |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szeslōnga |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szeslōngowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | szeslōng |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | szesōngym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | szeslōngu |
| Wołacz l. poj. Ty… | szeslōngu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | szeslōngi |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szeslōngōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szeslōngōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | szeslōngi |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | szeslōngami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | szeslōngach |
| Wołacz l. mn. Wy… | szeslōngi |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Legnij se sam na szeslōngu, a niy maroś mi prirzinōw we łōżku.
Sam we izbie mōm szeslōng, tōż moga sie dziwać na telewizōr.