szkarboł – but zniszczony (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | szkarboł |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szkarboła |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szkarbołowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | szkarboł |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | szkarbołym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | szkarbole |
Wołacz l. poj. Ty… | szkarbole |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | szkarboły |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szkarbołōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szkarbołōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | szkarboły |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | szkarbołami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | szkarbołach |
Wołacz l. mn. Wy… | szkarboły |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: but stary, zniszczony
SI: Ty chcesz iś do kościła w tych starych szkarbołach?
PL: Ty chcesz iść do kościoła w tych starych, zniszczonych butach?
SI: Musza se te stare szkarboły ôbuć, bo te nowe mie cisnōm.
PL: Muszę sobie te stare, zniszczone buty założyć, bo te nowe mnie uciskają.
SI: Jo żech mu musiała te stare szkarboły spolić, bo by se nowych niy kupiōł.
PL: Ja mu musiałam te stare zniszczone buty spalić,bo nie kupiłby sobie nowych.