szkarboł

szkarboł – but zniszczony (pol.)

Rodzajmnżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…szkarboł
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…szkarboła
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…szkarbołowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…szkarboł
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...szkarbołym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…szkarbole
Wołacz l. poj. Ty…szkarbole
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…szkarboły
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…szkarbołōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…szkarbołōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…szkarboły
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…szkarbołami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…szkarbołach
Wołacz l. mn. Wy…szkarboły
Przimiotnik (jaki? czyj?)-
Rybnik

POL: but stary, zniszczony

 

SI: Ty chcesz iś do kościła w tych starych szkarbołach?

PL: Ty chcesz iść do kościoła w tych starych, zniszczonych butach?

 

SI: Musza se te stare szkarboły ôbuć, bo te nowe mie cisnōm.

PL: Muszę sobie te stare, zniszczone buty założyć, bo te nowe mnie uciskają.

 

SI: Jo żech mu musiała te stare szkarboły spolić, bo by se nowych niy kupiōł.

PL: Ja mu musiałam te stare zniszczone buty spalić,bo nie kupiłby sobie nowych.

 

 

Podej dalij…