szkło

szkło – szkło (pol.)

Rodzajn.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…szkło
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…szkła
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…szkłu
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…szkło
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...szkłym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…szkle
Wołacz l. poj. Ty…szkło
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…szkła
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…szkeł; szkłōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…szkłōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…szkła
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…szkłami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…szkłach
Wołacz l. mn. Wy…szkła
Przimiotnik (jaki? czyj?)szklanny

 

SI: Dej pozōr, aż sie niy urzniesz na tym szkle.  (cz: ur-zniesz)

PL: Uważaj, żeby się nie przeciąć natym szkle.

 

SI: Co to sam zaś je strzaskane, że sam tela szkła leży?

PL: Co to tutaj znowu jest potłuczone, że tutaj leży tyle szkła?

 

SI: Niy deptej po tym szkle, aż ci go nogi niy wlezie.

PL: Nie depcz po tym szkle, żeby ci się nie wbiło do nogi.

 

 

 

Podej dalij…