szklōnka – szklanka (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | szklōnka |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szklōnki |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szklōnce |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | szklōnka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | szklōnkōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | szklōnce |
Wołacz l. poj. Ty… | szklōnko |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | szklōnki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szklōnek |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szklōnkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | szklōnki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | szklōnkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | szklōnkach |
Wołacz l. mn. Wy… | szklōnki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Jak wytrzaskocie reszta tych szklōnek, to bydziecie z gorczkōw pić.
Dej pozōr, aż ci niy puknie ta szklōnka ôd tej gorkij wody.
Niy stawiej tej gorkij szklōnki na tyn serwet nelōnowy.