szkrobaka – stara, zdarta miotła brzozowa (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | szkrobaka |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szkrobaki |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szkrobace |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | szkrobaka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | szkrobakōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | szkrobace |
Wołacz l. poj. Ty… | szkrobako |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | szkrobaki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szkrobakōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szkrobakōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | szkrobaki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | szkrobakami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | szkrobakach |
Wołacz l. mn. Wy… | szkrobaki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Jako to chcesz takōm szktrobakōm tyn plac pozamiatać?
PL: Jak to chcesz taką zdartą miotłą to podwórko pozmiatać?
SI: Niy mosz lepszej tej szkrobaki?
PL: Nie masz lepszej tej miotły?
SI: Grabiami byś wiyncyj pograbiōł, niż takōm szkrobakōm zamieciesz.
PL: Grabiami więcej byś pograbił, niż taką starą miotłą zmieciesz.