szlajer – welon (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | szlajer |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szlajera |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szlajerowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | szlajer |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | szlajerym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | szlajerze |
| Wołacz l. poj. Ty… | szlajerze |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | szlajery |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szlajerōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szlajerōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | szlajery |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | szlajerami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | szlajerach |
| Wołacz l. mn. Wy… | szlajery |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Młodo pani szła we dłōgim biołym szlajerze.
PL: Pani młoda szła w długim białym welonie.
SI: Drōżki niōsły szlajer za młodōm paniōm.
PL: Druhny niosły welon za panią młodą.