szmyra – smar, towot (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | szmyra |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szmyry |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szmyrze |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | szmyra |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | szmyrōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | szmyrze |
Wołacz l. poj. Ty… | szmyro |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | szmyry |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szmyrōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szmyrōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | szmyry |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | szmyrami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | szmyrach |
Wołacz l. mn. Wy… | szmyry |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Coś ty zaś robiōł, mosz całe galoty ôd szmyry?
PL: Co ty znowu zrobiłeś, masz całe spodnie od smaru?
SI: Musisz namazać te kōłko we karze szmyrōm, coby tak niy piszczało.
PL: Musisz nasmarować to koło w taczce smarem, żeby tak nie piszczało.
SI: Umyj se te rynce ôd szmyry przed jedzyniym.
PL: Umyj sobie te ręce od smaru przed jedzeniem.