sznōra – sznur, powróz (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | sznōra |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | sznōry |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | sznōrze |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | sznōra |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | sznōrōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | sznōrze |
| Wołacz l. poj. Ty… | sznōro |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | sznōry |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | sznōrōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | sznōrōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | sznōry |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | sznōrami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | sznōrach |
| Wołacz l. mn. Wy… | sznōry |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Powieś te prani na dworze, to na wietrze za chwila bydzie suche.
PL: Powieś sobie to pranie na podwórku, to na wietrze będzie za chwilę suche.
SI: Wejź kōnsek sznōry, a prziwiōnż te deski dobrze, co ich niy popracisz z tej prziczepy.
PL: Weź kawałek sznura, a przywiąż te deski dobrze, żeby ich nie pogubić z tej przyczepy.
SI: Prziniyś mi te galoty ze sznōry, to ci ich na wartko pobigluja.
PL: Przynieś mi te spodnie ze sznura, co ci je poprasuję na szybko.