sznōrka

sznōrka – sznurówka (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…sznōrka
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…sznōrki
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…sznōrce
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…sznōrka
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...sznōrkōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…sznōrce
Wołacz l. poj. Ty…sznōrko
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…sznōrki
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…sznōrek; sznōrkōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…sznōrkōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…sznōrki
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…sznōrkami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…sznōrkach
Wołacz l. mn. Wy…sznōrki
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Zawiōnzej se ta sznōrka, bo se jōm nadepniesz a sie przewrōcisz.

PL: Zawiąż sobie tę sznurówkę, bo ją sobie przydepniesz i się wywrócisz.

 

SI: Naucz sie już te sznōrki wiōnzać.

PL: Naucz się już te sznurówki wiązać.

 

SI: Sznōrka ci sie ôdwiōnzała.

PL: Sznurówka ci się rozwiązała.

Podej dalij…