szpas – uciecha, zabawa (pol.); der Spaß, das Spiel (ger.); fun, joy (eng.); zábava, radost (cz.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | szpas |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szpasu |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szpasowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | szpas |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | szpasym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | szpasie |
| Wołacz l. poj. Ty… | szpasie |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | szpasy |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szpasōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szpasōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | szpasy |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | szpasami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | szpasach |
| Wołacz l. mn. Wy… | szpasy |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Ze starzikym mōmy dycko dużo szpasu, jak se wypijōm ze dwa keliszki a zacznōm ôpowiadać wice.
PL: Z dziadkiem mamy zawsze dużo uciechy, kiedy sobie wypije z dwa kieliszki, a zacznie kawały opowiadać.
SI: Jak my sie trefiymy, to je dycko dużo szpasu, przi muzyce a pieśniczkach.
PL: Kiedy my się spotkamy, to jest zawsze dużo uciechy, przy muzyce i piosenkach.