szpicować (sie) – ostrzyć (pol.)
bezokolicznik | szpicować |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | szpicuja |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | szpicujesz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | szpicuje |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | szpicujymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | szpicujecie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | szpicujōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | szpicowoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | szpicowoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | szpicowoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | szpicowali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | szpicowaliście; żeście szpicowali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | szpicowali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | szpicowała żech; szpicowałach; żech szpicowała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | szpicowała żeś; szpicowałaś; żeś szpicowała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | szpicowała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | szpicowały my; my szpicowały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | szpicowałyście; żeście szpicowały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | szpicowały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | szpicowało żech; żech szpicowało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | szpicowało żeś; żeś szpicowało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | szpicowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech szpicowoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś szpicowoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł szpicowoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my szpicowali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście szpicowali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli szpicowali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech szpicowała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś szpicowała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była szpicowała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my szpicowały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście szpicowały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były szpicowały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech szpicowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś szpicowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było szpicowało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | szpicuj |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech szpicuje |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | szpicujcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech szpicujōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | szpicowoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | szpicowoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | szpicowoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | szpicowali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | szpicowali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | szpicowali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | szpicowała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | szpicowała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | szpicowała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | szpicowały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | szpicowały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | szpicowały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | szpicowało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | szpicowało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | szpicowało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych szpicowoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś szpicowoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by szpicowoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my szpicowali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście szpicowali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by szpicowali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych szpicowała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś szpicowała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by szpicowała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my szpicowały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście szpicowały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by szpicowały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych szpicowało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś szpicowało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by szpicowało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda szpicowoł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz szpicowoł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie szpicowoł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy szpicowali; bydymy szpicować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie szpicowali; bydziecie szpicować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm szpicowali; bydōm szpicować |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda szpicowała; byda szpicować |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz szpicowała; bydziesz szpicować |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie szpicowała; bydzie szpicować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy szpicowały; bydymy szpicować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie szpicowały; bydziecie szpicować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm szpicowały; bydōm szpicować |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda szpicowało; byda szpicować |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz szpicowało; bydziesz szpicować |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie szpicowało; bydzie szpicować |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | szpicowany |
rzeczownik odczasown. | szpicowani |
POL: ostrzyć, szpicować np. ołówki, kredki.
SI: Niy łōmej tak tych kredek, bo jo ci ich niy byda sztyjc szpicowoł.
PL: Nie łam tak tych kredek, bo ja nie będę ci ich ciągle ostrzył.
SI: Jo se sztyjc szpicuja tyn blajsztyft, a keryś mi go łōmie.
PL: Ja sobie ciągle ostrzę ten ołówek, a ktoś mi go łamie.