szpil – mecz, gra (pol.); Spiel (ger.); zápas, hra (cz.); match, game (eng.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | szpil |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szpila |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szpilowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | szpil |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | szpilym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | szpilu |
Wołacz l. poj. Ty… | szpilu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | szpile |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szpilōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szpilōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | szpile |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | szpilami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | szpilach |
Wołacz l. mn. Wy… | szpile |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | szpilowy |
Tajluj te karty, a zagrōmy ze dwa szpile, bo potym musza iś dudōm.
Po szpilu grocze wybrali sie do szynku na piwo.
Taki szpile chce sie ôglōndać.