szpliter

szpliter – odłamek szkła, metelu (pol.)

Rodzajmnżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…szpliter
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…szplitra
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…szplitrowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…szpliter
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...szplitrym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…szplitrze
Wołacz l. poj. Ty…szplitrze
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…szplitry
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…szplitrōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…szplitrōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…szplitry
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…szplitrami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…szplitrach
Wołacz l. mn. Wy…szplitry
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Starzika bezmała trefiōł szpliter na wojnie, a ôd tego czasu niy widzieli na jedne ôko.

PL: Dziadka trafił podobno odłamek w czasie wojny i od tego czasu nie widział na jedno oko.

 

SI: Widzisz dobrze, podziwej sie, bo mie sam coś żgo w tym palcu, czy tam jakigo szplitra niy ma.

PL: Widzisz dobrze,  popatrz, bo mnie tutaj coś kłuje w tym palcu, czy tam jakiegoś odłamka nie ma.

 

SI: Niy łaź sam po bosoku, bo ci jeszcze jakiś szpliter do szłapy wlezie.

PL: Nie chodź tutaj na bosaka, bo ci jeszcze  jakiś odłamek do nogi wejdzie.

 

 

Podej dalij…