szporkasa – skarbonka (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | szporkasa |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szporkasy |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szporkasie |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | szporkasa |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | szporkasōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | szporkasie |
Wołacz l. poj. Ty… | szporkaso |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | szporkasy |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szporkasōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szporkasōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | szporkasy |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | szporkasami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | szporkasach |
Wołacz l. mn. Wy… | szporkasy |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Sam mosz trocha kotlokōw, wciepej se do szporkasy.
PL: Tutaj masz trochę drobniaków, wrzuć sobie do skarbonki.
SI: Wiela już tam mosz w tej szporkasie, styknie ci na nowe galoty?
PL: Ile już tam masz w tej skarbonce, starczy ci na nowe spodnie?
SI: Wachuj se tej szporkasy, aż ci jōm kery niy zebiere.
PL: Pilnuj sobie tę skarbonkę, żeby ci jej ktoś nie ukradł.