szpotawić (sie) – koślawić (pol.)
bezokolicznik | szpotawić |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | szpotawia |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | szpotawisz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | szpotawi |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | szpotawiymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | szpotawicie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | szpotawiōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | szpotawiōł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | szpotawiōł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | szpotawiōł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | szpotawiyli my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | szpotawiyliście; żeście szpotawiyli |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | szpotawiyli |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | szpotawiyła żech; szpotawiyłach; żech szpotawiyła |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | szpotawiyła żeś; szpotawiyłaś; żeś szpotawiyła |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | szpotawiyła |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | szpotawiyły my; my szpotawiyły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | szpotawiyłyście; żeście szpotawiyły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | szpotawiyły |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | szpotawiyło żech; żech szpotawiyło |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | szpotawiyło żeś; żeś szpotawiyło |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | szpotawiyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech szpotawiōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś szpotawiōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł szpotawiōł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my szpotawiyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście szpotawiyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli szpotawiyli |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech szpotawiyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś szpotawiyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była szpotawiyła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my szpotawiyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście szpotawiyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były szpotawiyły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech szpotawiyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś szpotawiyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było szpotawiyło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | szpotaw |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech szpotawi |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | szpotawcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech szpotawiōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | szpotawiōł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | szpotawiōł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | szpotawiōł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | szpotawiyli by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | szpotawiyli byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | szpotawiyli by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | szpotawiyła bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | szpotawiyła byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | szpotawiyła by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | szpotawiyły by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | szpotawiyły byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | szpotawiyły by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | szpotawiyło bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | szpotawiyło byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | szpotawiyło by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych szpotawiōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś szpotawiōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by szpotawiōł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my szpotawiyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście szpotawiyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by szpotawiyli |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych szpotawiyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś szpotawiyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by szpotawiyła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my szpotawiyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście szpotawiyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by szpotawiyły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych szpotawiyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś szpotawiyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by szpotawiyło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda szpotawiōł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz szpotawiōł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie szpotawiōł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy szpotawiyli; bydymy szpotawić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie szpotawiyli; bydziecie szpotawić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm szpotawiyli; bydōm szpotawić |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda szpotawiyła; byda szpotawić |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz szpotawiyła; bydziesz szpotawić |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie szpotawiyła; bydzie szpotawić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy szpotawiyły; bydymy szpotawić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydzieie szpotawiyły; bydziecie szpotawić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm szpotawiyły; bydōm szpotawić |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda szpotawiyło; byda szpotawić |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz szpotawiyło; bydziesz szpotawić |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie szpotawiyło; bydzi eszpotawić |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | szpotawiōny |
rzeczownik odczasown. | szpotawiyni |
POL: koślawić, wykrzywiać buty.
Czamu tak szpotawisz te strzewiki?
Te krōmfleki mi sie tak krziwo zdeptujōm, a mi sie szpotawiōm.
Jak tak bydziesz szpotawiōł te strzewiki, to zaś ci trza bydzie kupić nowe.