szpotawić

szpotawić (sie) – koślawić (pol.)

bezokolicznikszpotawić
aspektniedok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.szpotawia
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.szpotawisz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.szpotawi
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.szpotawiymy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.szpotawicie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.szpotawiōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.szpotawiōł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.szpotawiōł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.szpotawiōł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.szpotawiyli my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.szpotawiyliście; żeście szpotawiyli
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.szpotawiyli
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.szpotawiyła żech; szpotawiyłach; żech szpotawiyła
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.szpotawiyła żeś; szpotawiyłaś; żeś szpotawiyła
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.szpotawiyła
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..szpotawiyły my; my szpotawiyły
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. szpotawiyłyście; żeście szpotawiyły
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.szpotawiyły
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.szpotawiyło żech; żech szpotawiyło
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.szpotawiyło żeś; żeś szpotawiyło
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.szpotawiyło
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech szpotawiōł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś szpotawiōł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł szpotawiōł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my szpotawiyli
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście szpotawiyli
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli szpotawiyli
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech szpotawiyła
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś szpotawiyła
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była szpotawiyła
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my szpotawiyły
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście szpotawiyły
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były szpotawiyły
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech szpotawiyło
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś szpotawiyło
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było szpotawiyło
tr. rozk. l. poj. 2. os. . szpotaw
tr. rozk. l. poj 3. os.niech szpotawi
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.szpotawcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech szpotawiōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. szpotawiōł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. szpotawiōł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.szpotawiōł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.szpotawiyli by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. szpotawiyli byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.szpotawiyli by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.szpotawiyła bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
szpotawiyła byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.szpotawiyła by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. szpotawiyły by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.szpotawiyły byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.szpotawiyły by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. szpotawiyło bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.szpotawiyło byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.szpotawiyło by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych szpotawiōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś szpotawiōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by szpotawiōł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my szpotawiyli
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście szpotawiyli
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by szpotawiyli
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych szpotawiyła
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś szpotawiyła
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by szpotawiyła
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my szpotawiyły
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście szpotawiyły
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by szpotawiyły
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych szpotawiyło
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś szpotawiyło
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by szpotawiyło
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. byda szpotawiōł
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.bydziesz szpotawiōł
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.bydzie szpotawiōł
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. bydymy szpotawiyli; bydymy szpotawić
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.bydziecie szpotawiyli; bydziecie szpotawić
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.bydōm szpotawiyli; bydōm szpotawić
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.byda szpotawiyła; byda szpotawić
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.bydziesz szpotawiyła; bydziesz szpotawić
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. bydzie szpotawiyła; bydzie szpotawić
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.bydymy szpotawiyły; bydymy szpotawić
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.bydzieie szpotawiyły; bydziecie szpotawić
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.bydōm szpotawiyły; bydōm szpotawić
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. byda szpotawiyło; byda szpotawić
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
bydziesz szpotawiyło; bydziesz szpotawić
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.bydzie szpotawiyło; bydzi eszpotawić
imies. przym. czynny-
imies. przym. biernyszpotawiōny
rzeczownik odczasown.szpotawiyni
Rybnik

POL: koślawić, wykrzywiać buty.

 

Czamu tak szpotawisz te strzewiki?

Te krōmfleki mi sie tak krziwo zdeptujōm, a mi sie szpotawiōm.

Jak tak bydziesz szpotawiōł te strzewiki, to zaś ci trza bydzie kupić nowe.

 

 

Podej dalij…