szpyrka

szpyrka – słonina, skwarek (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…szpyrka
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…szpyrki
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…szpyrce
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…szpyrka
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...szpyrkōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…szpyrce
Wołacz l. poj. Ty…szpyrko
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…szpyrki
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…szpyrek; szpyrkōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…szpyrkōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…szpyrki
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…szpyrkami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…szpyrkach
Wołacz l. mn. Wy…szpyrki
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

POL: (1) słonina; (2) skwarek.

 

SI: Naskworz mi trocha szpyrki, bo mi prziszoł szmak na umasta.

PL: Wytop mi trochę słoniny, bo przyszła mi ochota na smalec.

 

SI: Pomożcie mi starko chlyb tōm umastōm, ale tak bez szpyrek.

PL: Posmaruj mi babciu chleb tym smalcem, ale bez skwarek.

 

SI: Pomiel ta szpyrka, to ci jōm uskwarza.

PL: Pomiel tę słoninę, to ci ją stopię na smalec.

 

 

 

Podej dalij…