szrank

szrank – szafa (pol.)

Rodzajmnżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…szrank
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…szranku
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…szrankowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…szrank
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...szrankym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…szranku
Wołacz l. poj. Ty…szranku
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…szranki
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…szrankōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…szrankōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…szranki
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…szrankami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…szrankach
Wołacz l. mn. Wy…szranki
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Tam we szranku mosz ancug, cobyś mi we cwitrze niy prziszoł na te urodziny.

PL: Tam w szafiw masz garnitur, żebyś mi w swetrze nie przyszedł na te urodziny.

 

SI: Wyciōngnij Zigusiowi klocek, bo mu pod szrank wlecioł.

SI: Wyjmij Zygmuntowi klocek, bo mu pod szafę wpadł.

 

SI: Tam na szranku mosz albōm, to se możesz poôglōndać zdjyncia.

PL: Tam na szafie masz album, to sobie możesz poogladać zdjęcia.

 

 

Podej dalij…