sztajger

sztajger – sztygar (pol.)

Rodzajmos.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…sztajger
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…sztajgra
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…sztajgrowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…sztajgra
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...sztajgrym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…sztajgrze
Wołacz l. poj. Ty…sztajgrze
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…sztajgry
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…sztajgrōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…sztajgrōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…sztajgrōw
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…sztajgrami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…sztajgrach
Wołacz l. mn. Wy…sztajgry
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Sztajger podzielōł robota, a poszli my kożdy w swoja strōna.

PL: Sztygar podzielił pracę i poszliśmy każdy w swoją stronę.

 

SI: Pogodōm za sztajgrym ô urlopie po niedzieli, to by my sie chyciyli tego biylynio w chałupie.

PL: Porozmawiam ze sztygarem o urlopie w przyszłym tygodniu, to zabrali byśmy się za to malowanie w domu.

 

SI: Padoł żech dzisio sztajgrowi, że ida na rewiyr, bo niy chcioł mi dać trzi dni urlopu.

PL: Powiedziałem dzisiaj sztygarowi, że idę na chorobowe, bo nie chciał mi dać trzech dni urlopu.

Podej dalij…