sztopowani

sztopowani – zatrzymywanie, cerowanie (pol.)

Rodzajn.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…sztopowani
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…sztopowanio
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…sztopowaniu
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…sztopowani
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...sztopowaniym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…sztopowaniu
Wołacz l. poj. Ty…sztopowani
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…sztopowania
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…sztopowaniōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…sztopowaniōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…sztopowania
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…sztopowaniami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…sztopowaniach
Wołacz l. mn. Wy…sztopowania
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

POL: (1) zatrzymywanie; (2) cerowanie.

 

SI: Policyjo sam stanyła, a za chwila sie mi sie zdo dajōm sie do sztopowanio autōw. Dobrze, że my zdōnżyli przejechać.

PL: Policja tutaj stanęła i za chwilę zdaje sie zabiorą się do zatrzymywania samochodów. Dobrze, że zdążyliśmy przejechać.

 

SI: Do sztopowanio trza sztopnadle, a niy takij małej jegełki.

PL: Do cerowania trzeba dużej igły, a nie takiej małej igiełki.

 

SI: Sam mosz grzib do sztopowanio, a ucz sie sztopować, bo to ci sie przido.

PL: Tutaj masz grzebek do cerowania i ucz się cerować, bo to ci się przyda.

 

Podej dalij…