szupa – skorupa (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | szupa |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szupy |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szupie |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | szupa |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | szupōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | szupie |
Wołacz l. poj. Ty… | szupo |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | szupy |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szupōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szupōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | szupy |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | szupami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | szupach |
Wołacz l. mn. Wy… | szupy |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Tych szupōw z jajec niy wyciepuj, ususzy sie ich a bydzie co bez zima kurōm wciepać.
PL: Tych skorup z jajek nie wyrzucaj, wysuszy się je i będzie co wrzucić kurom zimą.
SI: Te kury jakiś miynki te szupy majōm.
PL: Te kury jakieś miękkie te skorupy mają.
SI: Zaniyś mamie te jajca, yno niy potrzaskej tych szupōw.
PL: Zanieś mamie te jajka, tylko nie potłucz tych skorup.