szupa

szupa – skorupa (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…szupa
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…szupy
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…szupie
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…szupa
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...szupōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…szupie
Wołacz l. poj. Ty…szupo
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…szupy
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…szupōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…szupōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…szupy
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…szupami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…szupach
Wołacz l. mn. Wy…szupy
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Tych szupōw z jajec niy wyciepuj, ususzy sie ich a bydzie co bez zima kurōm wciepać.

PL: Tych skorup z jajek nie wyrzucaj, wysuszy się je i będzie co wrzucić kurom zimą.

 

SI: Te kury jakiś miynki te szupy majōm.

PL: Te kury jakieś miękkie te skorupy mają.

 

SI: Zaniyś mamie te jajca, yno niy potrzaskej tych szupōw.

PL: Zanieś mamie te jajka, tylko nie potłucz tych skorup.

 

 

Podej dalij…