szwam – gąbka (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | szwam |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szwamu |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szwamowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | szwam |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | szwamym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | szwamie |
| Wołacz l. poj. Ty… | szwamie |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | szwamy |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szwamōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szwamōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | szwamy |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | szwamami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | szwamach |
| Wołacz l. mn. Wy… | szwamy |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Sam mosz szwam, tōż namydlij sie a umyj szwamym.
Umyj ta babulka szwamym.