szykowani – przygotowywanie (pol.)
| Rodzaj | n. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | szykowani |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szykowanio |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szykowaniu |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | szykowani |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | szykowaniym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | szykowaniu |
| Wołacz l. poj. Ty… | szykowani |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | szykowania |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szykowaniōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szykowaniōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | szykowania |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | szykowaniami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | szykowaniach |
| Wołacz l. mn. Wy… | szykowania |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Musza sie chytać szykowanio wieczerzi, bo za chwila bydōm wszyscy głodni.
PL: Muszę się zabierać za przygotowywanie kolacji, bo za chwilę będą wszyscy głodni.
SI: Musisz mi pōmōc przi szykowaniu wieczerze, bo sama niy dōm rady dlo tela ludzi.
PL: Musisz mi pomóc przy przygotowywaniu kolacji, bo sama nie dam rady dla tylu ludzi.