tabula – tabela, tablica (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | tabula |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | tabule |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | tabuli |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | tabula |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | tabulōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | tabuli |
Wołacz l. poj. Ty… | tabulo |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | tabule |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | tabulōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | tabulōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | tabule |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | tabulami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | tabulach |
Wołacz l. mn. Wy… | tabule |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | cebulowy |
SI: Ôni sōm na spodku tabule, tōż muszōm zacznyć wygrować, coby niy ślecieć.
PL: Oni są na spodzie tabeli, więc muszą zacząć wygrywać, żeby nie spaść.
SI: To se musisz poszukać sam, w tej tabuli.
PL: To sobie musisz poszukać tutaj, w tej tabeli.
SI: Zapisuj to sam, na tej tabuli.
PL: Zapisuj to tutaj, na tej tablicy.