tańcowani – tańczenie (pol.)
Rodzaj | n. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | tańcowani |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | tańcowanio |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | tańcowaniu |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | tańcowani |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | tańcowaniym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | tańcowaniu |
Wołacz l. poj. Ty… | tańcowani |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | tańcowania |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | tańcowaniōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | tańcowaniōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | tańcowania |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | tańcowaniami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | tańcowaniach |
Wołacz l. mn. Wy… | tańcowania |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Do tańcowanio wziynach se inksze strzewiki, taki bez krōmfleka.
PL: Do tańczenia wzięłam sobie inne buty, takie bez obcasa.
SI: Urodziny ôd starzika bydōm we Adwyncie, tōż niy bydzie żodnej muzyki ani tańcowanio.
PL: Urodziny dziadka będą w Adwencie, więc nie będzie żadnej muzyki ani tańczenia.