tarło

tarło – tarka (pol.)

Rodzajn.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…tarło
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…tarła
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…tarłu
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…tarło
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...tarłym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…tarle
Wołacz l. poj. Ty…tarło
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…tarła
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…tarłōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…tarłōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…tarła
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…tarłami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…tarłach
Wołacz l. mn. Wy…tarła
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Sam mosz tarło, a trzij te kartofle, yno dej pozōr, aż pazurōw niy potrzesz.

PL: Tutaj masz tarkę, a trzyj te ziemniaki, tylko uważaj, żeby palców nie potrzeć.

 

SI: Jak niy chcesz krotych ôgōrkōw, tōż se ich potrzij na tarle.

PL: Jeżeli nie chcesz krojonych ogórków, to potrzyj je sobie na tarce.

 

SI: Jo sam niy mōm tarła do trzycio kartofli.

PL: Ja nie mam tutaj tarki do tarcia ziemniaków.

 

 

Podej dalij…