tocht – knot (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | tocht |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | tochta |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | tochtowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | tocht |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | tochtym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | tochcie |
Wołacz l. poj. Ty… | tochcie |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | tochty |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | tochtōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | tochtōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | tochty |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | tochtami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | tochtach |
Wołacz l. mn. Wy… | tochty |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: knot świecy, lampy naftowej.
Tocht ugoroł, a świyczka sie niy zapolyła.
Co to je za tocht, że to goreć niy chce.
Wydubej tyn tocht, bo sie we wosku przilepiōł.