tofla – lada sklepowa (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | tofla |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | tofle |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | tofli |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | tofla |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | toflōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | tofli |
Wołacz l. poj. Ty… | toflo |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | tofle |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | toflōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | toflōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | tofle |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | toflami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | toflach |
Wołacz l. mn. Wy… | tofle |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Jako ty chcesz iś sōm do sklepu, kej ty ani do tofle niy siōngniesz.
PL: Jak ty chcesz iść sam do sklepu, jeżeli ty nawet do lady nie dosięgniesz.
SI: Sprzedowaczka położyła towor na tofli, tōż idzie se poôglōndać.
PL: Sprzedawczyni wyłożyła towar na ladę, więc można sobie popatrzeć.
SI: Stōń sam na chwila za toflōm, a jo se puda zakurzyć.
PL: Stań tutaj chwilę za ladą, a ja pójde zapalić.