tofla

tofla – lada sklepowa (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…tofla
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…tofle
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…tofli
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…tofla
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...toflōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…tofli
Wołacz l. poj. Ty…toflo
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…tofle
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…toflōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…toflōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…tofle
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…toflami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…toflach
Wołacz l. mn. Wy…tofle
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Jako ty chcesz iś sōm do sklepu, kej ty ani do tofle niy siōngniesz.

PL: Jak ty chcesz iść sam do sklepu, jeżeli ty nawet do lady nie dosięgniesz.

 

SI: Sprzedowaczka położyła towor na tofli, tōż idzie se poôglōndać.

PL: Sprzedawczyni wyłożyła towar na ladę, więc można sobie popatrzeć.

 

SI: Stōń sam na chwila za toflōm, a jo se puda zakurzyć.

PL: Stań tutaj chwilę za ladą, a ja pójde zapalić.

 

Podej dalij…