trachtōr – traktor, ciągnik (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | trachtōr |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | trachtora |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | trachtorowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | trachtōr |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | trachtorym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | trachtorze |
Wołacz l. poj. Ty… | trachtorze |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | trachtory |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | trachtorōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | trachtorōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | trachtory |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | trachtorami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | trachtorach |
Wołacz l. mn. Wy… | trachtory |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Jakiś chłop zakopoł sie autym w lesie, tōż musieli my go trachtorym wyciōngać.
PL: Jakiś mężczyzna zakopał się samochodem w lesie, więc musieliśmy go wyciągać ciągnikiem.
SI: Te wiynksze pole ôrza trachtorym, bo za kōniym bych musioł pōł dnia deptać.
PL: To większe pole orzę traktorem, bo za koniem musiałbym chodzić pół dnia.
SI: Auto niy chciało mi chycić, tōż mie musioł sōmsiod trachtorym pociōngnyć.
PL: Samochód nie chciał mi odpalić, więc sąsiad musiał mnie ciągnikiem pociągnąć.