trowa – trawa (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | trowa |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | trowy |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | trowie |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | trowa |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | trowōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | trowie |
Wołacz l. poj. Ty… | trowo |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | trowy |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | trowōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | trowōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | trowy |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | trowami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | trowach |
Wołacz l. mn. Wy… | trowy |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Wciepnij tam trocha trowy kurōm, niech se podziubiōm.
PL: Wrzuć tam trochę trawy kurom, niech sobie podziobią.
SI: Połōż ta deka na trowie, a niy na betōngu.
PL: Połóż ten koc na trawie, a nie na betonie.
SI: Kaj żeś sie to kuloł, że mosz całe galoty ôd trowy zielōne?
PL: Gdzie się to tarzałeś, że masz całe spodnie zielone od trawy?