truła

truła – trumna (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…truła
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…truły
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…trule
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…truła
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...trułōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…trule
Wołacz l. poj. Ty…truło
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…truły
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…trułōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…trułōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…truły
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…trułami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…trułach
Wołacz l. mn. Wy…truły
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Za trułōm szła baba z dzieciami.

PL: Za trumną szła żona z dziećmi.

 

SI: Jo niy szoł żech sie podziwać na Zigusia, bo niy rod ôglōndōm kerego we trule.

PL: Ja nie poszedłem popatrzeć na Zygmunta, bo niechętnie oglądam kogoś w trumnie.

 

SI: Mie sie dycko spōmino, jak żech widziała starzika leżeć we trule.

PL: Mnie się zawsze przypomina, jak widziałam dziadka leżącego w trumnie.

 

 

Podej dalij…