trup – denat, nieboszczyk (pol.)
Rodzaj | mżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | trup |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | trupa |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | trupowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | trupa |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | trupym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | trupie |
Wołacz l. poj. Ty… | trupie |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | trupy |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | trupōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | trupōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | trupōw, |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | trupami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | trupach |
Wołacz l. mn. Wy… | trupy |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Bemała jakigoś trupa znodli w lesie.
PL: Podobno jakiegoś denata znaleźli w lesie.
SI: W kostnicy czuć trupami.
PL: W kostnicy czuć nieboszczykami.
SI: Trupōw niy trza sie boć, yno żywych.
PL: Nieboszczyków nie trzeba się bać, tylko żywych.