tulta – niezdara (pol.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | tulta |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | tulty |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | tultowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | tulty |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | tultōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | tulcie |
| Wołacz l. poj. Ty… | tulto |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | tulty |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | tultōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | tultōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | tultōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | tultami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | tultach |
| Wołacz l. mn. Wy… | tulty |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Cōż żeś to zas narobiōł ty tulto, cało bōnkawa żeś na serwet wyloł.
Ale z ciebie je tulta, cołki żeś sie uciaproł tōm szpajzōm.
Downo żech niy widzioł takigo tulty, jak ty.