tygel

tygel – patelnia (pol.)

Rodzajmnżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…tygel
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…tygla
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…tyglowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…tygel
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...tyglym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…tyglu
Wołacz l. poj. Ty…tygel
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…tygle
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…tyglōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…tyglōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…tygle
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się…tyglami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…tyglach
Wołacz l. mn. Wy…tygle
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Wejź se tygel, a zrōb se smażōnka.

PL: Weź sobie patelnię i zrób sobie jajecznicę.

 

SI: Dej pozōr, bo tyn hynkel z tygla je gorki.

PL: Uważaj, bo ten uchwyt patelni jest gorący.

 

SI: Niy stawiej mi tego tygla na serwecie.

PL: Nie stawiaj mi tej patelni na obrusie.

 

 

Podej dalij…