tykadło

tykadło – wahadło (pol.)

Rodzajn.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…tykadło
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…tykadła
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…tykadłu
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…tykadło
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...tykadłym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…tykadle
Wołacz l. poj. Ty…tykadło
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…tykadła
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…tykadłōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…tykadłōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…tykadła
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…tykadłami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…tykadłach
Wołacz l. mn. Wy…tykadła
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

POL: wahadło np. od zegara.

 

SI: Czamu tyn zygor zaś stoji? Naciōngnij te ciynżarki, naszteluj wajzry a dugnij te tykadło, coby zaczōn chodzić.

PL: Czemu ten zegar znowu stoi? Naciągnij te ciężarki, nastaw wskazówki, i pchnij tylko  wahadło, żeby zaczął chodzić.

 

SI: We tykadle na spodku je tako szruba, trza niōm sztelować, coby zygor zaczōn dobrze chodzić.

PL: W wahadle na spodzie jest taka śruba, trzeba nią regulować, żeby zegar zaczął dobrze chodzić.

 

 

Podej dalij…