utropa

utropa – utrapienie, zmartwienie, kłopot (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…utropa
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…utropy
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…utropie
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…utropa
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...utropōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…utropie
Wołacz l. poj. Ty…utropo
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…utropy
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…utropōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…utropōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…utropy
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…utropami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…utropach
Wołacz l. mn. Wy…utropy
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Z tōm gowiedziōm to yno je utropa, żrać to chce, ôdbywać trza, a profitu z tego niy ma.

PL: Z tymi zwierzętami jest tylko kłopot, jeść to chce, karmić trzeba, a korzyści z tego nie ma.

 

SI: Z tym psym to yno mōmy utropa, w dōma to siedzi, pod nogami sie szmatle, ani kaj wyjechać niy idzie.

PL: Z tym psem to tylko mamy utrapienie, w domu to siedzi, pod nogami się plącze, nawet wyjechać gdzieś nie można.

 

Podej dalij…