wadzyni – kłócenie się (pol.)
Rodzaj | n. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | wadzyni |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | wadzynio |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wadzyniu |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | wadzyni |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | wadzyniym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | wadzyniu |
Wołacz l. poj. Ty… | wadzyni |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | wadzynia |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | wadzyniōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wadzyniōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | wadzynia |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | wadzyniami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | wadzyniach |
Wołacz l. mn. Wy… | wadzynia |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: To to sam zaś je za wadzyni?
PL: Co to tutaj znowu jest za kłócenie się?
PL: Do wadzynio to tyś je piyrszy, ale do roboty cie niy widać.
PL: Do kłócenia się to ty jesteś pierwszym, ale do pracy cię nie widać.