weg – precz (pol.)
SI: Weg mi z placu, ty giździe.
PL: Precz mi z podwórka, ty łobuzie.
SI: Robiōł haja we szynku tōż go wyciepli weg.
PL: Robił awanturę w barze, więcwyrzucili go precz.
SI: Chłop sztyjc piōł, tōż baba wyciepła go weg.
PL: Mąż ciągle pił, więc żona wyrzuciła go precz.