wełna – wełna, runo (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | wełna |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | wełny |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wełnie |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | wełna |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | wełnōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | wełnie |
Wołacz l. poj. Ty… | wełno |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | wełny |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | wełnōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wełnōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | wełny |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | wełnami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | wełnach |
Wołacz l. mn. Wy… | wełny |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | wełnianny |
POL: (1) wełna; (2) runo owcy
SI: Trza spruć tyn stary cwiter a z tej wełny usztrykuja ci szal.
PL: Trzeba spruć ten stary swetr i z tej wełny udziargam ci na drutach szalik.
SI: Muszymy po niedzieli ôstrzigać te barany, bo zaczynajōm już ta wełna tracić.
PL: Musimy w przyszłym tygodniu ostrzyc te owce, bo zaczynają już gubić to runo.