werbus – najemnik, pracownik zwerbowany (pol.); Lohnarbeiter (ger.); námezdní (cze.); mercenary worker (eng.)
Rodzaj | mos. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | werbus |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | werbusa |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | werbusowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | werbus |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | werbusym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | werbusie |
Wołacz l. poj. Ty… | werbusie |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | werbusy |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | werbusōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | werbusōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | werbusy |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | werbusami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | werbusach |
Wołacz l. mn. Wy… | werbusy |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | ôd werbusa |
SI: Dzisio my na szychcie mieli yno werbusōw, niy szło sie dogodać.
PL: Dzisiaj na dniōwce mieliśmy samych pracowników zwerbowanych, nie można było się dogadać.
SI: Werbus przijechoł sam yno za robotōm.
PL: Pracownik najemny przyjechał tutaj tylko za pracą.
SI: Takich werbusōw to mielimy sam mocka, niy ma sam już żŏdnego.
PL: Takich pracowników najemnych mieliśmy tytaj dużo, nie ma już tu nikogo.